Warunki, które ułatwiają rozwój lęku

Lęk to mechanizm, który organizm ludzki wykorzystuje w pewnych sytuacjach, aby ułatwić sobie działanie w sytuacjach niebezpiecznych lub krytycznych. Są jednak czasy lub osoby, które mają większe trudności w radzeniu sobie z nim, a w niektórych przypadkach może stać się poważnym problemem dla zdrowia fizycznego i psychicznego jednostki. Dlatego w całym tym artykule odkryjemy rodzaje zaburzeń lękowych, które istnieją, ich ryzyko i sytuacje, w których się rozwijają.

W ogólnych warunkach lęk powstaje, gdy w otoczeniu osoby pojawia się sytuacja zagrożenia, alarmu lub stresu. Jest to miecz obosieczny, gdyż w pewnych okolicznościach działa jako wzmacniacz, czyli stawia organizm w sytuacji alarmowej i ułatwia pokonanie problemu. Ale w innych okolicznościach ma odwrotny skutek: częściowe zablokowanie jednostki, co może prowadzić do unieruchomienia cierpiącego. Zagrożenia lub zaburzenia lękowe mogą być dwojakiego rodzaju: fizyczne, lub psychiczne. Fizyczne to te, które a priori mogą być mniej niebezpieczne, natomiast psychiczne to te, które najbardziej sprzyjają rozwojowi lęku.

Wysokie tempo życia, napięte sytuacje w pracy czy ostra kłótnia z bliską osobą również mogą być czynnikami ryzyka wystąpienia lęku. Wspólną cechą wielu osób, które cierpią na lęk, jest trudność w wyjaśnieniu osobie trzeciej, co się dzieje. Jeśli nigdy nie przeszedłeś przez podobną sytuację, nie jest to łatwy stan umysłu do zrozumienia, dlatego wiele osób, które cierpią na lęk, czuje się w większości niezrozumiana. W obrębie rozwoju lęku wyróżnia się trzy czynniki, które go zasilają: czynniki predysponujące, czynniki aktywizujące i czynniki podtrzymujące.

Przeczytaj także: Różnice między atakami paniki a atakami lęku.

Predyspozycje

Odnosi się to do łatwości, z jaką jednostka może w niekorzystnych sytuacjach rozwijać zachowania lub postawy typowe dla osób z zaburzeniami lękowymi. Do tej grupy należą wszystkie te czynniki, które związane są z osobowością, charakterem czy wykształceniem człowieka. Jeśli spojrzeć na te czynniki, to są to czynniki, które w pewien sposób rozwijają się w czasie i są zazwyczaj kształtowane przez osoby trzecie. Elementy te same w sobie nie funkcjonują jako katalizatory lęku, jednak w ewentualnych sytuacjach lękowych mogą być czynnikiem nasilającym. Ktoś o mniej pozytywnej osobowości łatwiej rozwinie sytuacje lękowe.

Aktywatory

Aktywatory obejmują te zachowania, reakcje lub sytuacje, które mogą funkcjonować jako „wyzwalacze” lęku. Ponieważ lęk, jak wspomniano wyżej, powstaje z zasady jako mechanizm obronny, czynniki wyzwalające są ściśle związane z samym zagrożeniem. Sposób, w jaki jednostka pojmuje swój problem, jest pierwszym krokiem ryzyka dla rozwoju lęku. Jednymi z najlepszych broni w walce z tym zjawiskiem są optymizm, pragmatyzm w rozwiązywaniu problemów i wiedza, kiedy przestać się karać.

Przeczytaj też: Długotrwałe skutki stanów lękowych.

Krótko mówiąc, zaburzenia lękowe mogą wystąpić z dwóch głównych powodów. Po pierwsze problemy wynikające z niemożności ukończenia procesów lub działań, które dana osoba uważa za kluczowe, takie jak niezdanie egzaminu lub niemożność uniknięcia spóźnienia na ważne spotkanie. Z drugiej strony są sytuacje, w których osoba jest zagrożona warunkami, które już osiągnęła, np. utratą pracy lub poważną chorobą.

Utrwalacze

Tego typu czynniki wchodzą w grę, gdy sytuacja lękowa nie została załatwiona i nadal dręczy daną osobę, a czasem może przerodzić się w zaburzenie. Gdy stan lęku powstanie między czynnikami predysponującymi a aktywizującymi, to jeśli będzie się przedłużał przez pewien czas i nie zostanie zlikwidowany, może spowodować poważniejsze patologie u danej osoby. 

Podsumowanie

Optymizm i pragmatyzm rozwiązywania problemów to jedne z najsilniejszych strategii radzenia sobie z lękiem Optymizm i pragmatyzm rozwiązywania problemów to jedne z najsilniejszych strategii radzenia sobie z lękiem. Błędem jest próba całkowitego wyeliminowania lęku z organizmu, ponieważ w wielu przypadkach działa on jak mechanizm alarmowy, który sprawia, że ludzie są w stanie w porę odnieść się do krytycznych sytuacji.